Susan Sontag
snijdt in haar essay Against Interpretation iedere mogelijkheid tot
politieke relevantie van kunst rigoureus de pas af. Iedere inhoud van kunst is
verdacht. Ze pleit voor een verheerlijking van de vorm, een decadent
anti-intellectualisme dat zwelgt in de ‘erotische’ ervaring van kunst.
Met het
afschrijven van iedere vorm van interpretatie gooit ze het kind met het
badwater weg. In het beste geval is dat een daad van verzet, maar meer ook niet. In het slechtste geval getuigt het van cynisch fatalisme, desastreus voor iedere mogelijkheid tot verandering – zoals de rancuneuze, gebroken burger die binnenshuis nog wat vluchtig zintuiglijk genot beleeft om de depressie het hoofd te bieden, maar niet langer meer op straat komt.
Interpretatie,
een gedegen oordeel, is het begin van moraliteit. Moraliteit kan op haar beurt
aansporen tot het politieke.
Sontag,
Susan. 2009. Against Interpretation and Other Essays. Londen: Penguin Books.
Geen opmerkingen :
Een reactie posten